کشور دانمارک تمام یارانه های انرژی های تجدیدپذیر را حذف میکند

پس از 4 دهه تکیه بر یارانه، انرژی‌های تجدیدپذیر در کشور دانمارک به مرحله‌ی رسیده‌است که می‌‌تواند برای زنده ماندن وابسته به یارانه‌ی دولتی نباشد و به خود تکیه نماید.  وزیر انرژی دانمارک لارس کریستین لیوهلت اعلام کرده‌است که انرژی‌های تجدیدپذیر در دانمارک در چند سال آینده، دیگر نیازی به حمایت‌های دولتی ندارد، و رشد این صنعت بگونه‌ای بوده‌است که تصور رسیدن به این مرحله بسیار، تا سال گذشته دشوار بوده حال آنکه در حال حاظر رسیدن به این مرحله بسیار محتمل گشته‌است. لارس در مصاحبه‌ای در کپنهاگ پس از دریافت مجموعه توصیه‌های تصویب شده توسط هیات دولت اظهار داشت که انرژی تجدیدپذیر به مرحله‌ی خودکفایی از یارانه ی دولتی بسیار نزدیک شده‌است. توسعه‌ی انرژی‌های تجدیدپذیر در نقطه‌ی عطف خود قرار دارد که بسیار وابسته به زمان و نظر رئیس جمهور آمریکا دونالد ترامپ در مورد گرمایش جهانی است او وعده داده‌است که صنعت زغال سنگ را دوباره احیا کند و مبارزه آشکار در برابر انرژی بادی را آغاز نماید.

لیوهلت با گزارش تجربیات دانمارک توسط دو شرکت سیستم توربین‌ بادی وستاس (بزرگترین سازنده توربین بادی در جهان) و  شرکت دونگ انرژی (بزرگترین اپراتور بادی فراساحلی جهان) چنین ابراز می‌‌دارد که دیگر استفاده از ذغال سنگ برای تولید انرژی از انرژی‌های تجدیدپذیر ارزان‌تر نمی‌‌باشد. علاوه بر این، صنعت انرژی‌های تجدیدپذیر هر روز با رشد بیشتری همراه است و بیان می‌دارد که همه چیز نشان می‌دهد که تکنولوژی کمک خواهد کرد که انرژی‌های تجدیدپذیر بیشتر و رقابتی‌تر شود و به عنوان انرژی سبز هر روز کار آمد‌تر شود و هشدار می‌‌دهد که در حال حاظر ساخت نیروگاه‌های زغال سنگ بدون حمایت و یارانه‌ی دولتی غیر ممکن خواهد بود. هیات دولت دانمارک در نظر دارد تا سال 2050 همه‌ی نیاز انرژی خود را توسط انرژی‌های تجدیدپذیر تامین نماید و برای رسیدن به این هدف باید تا سال 2030 نیمی از انرژی خود را از منابع انرژی‌های تجدیدپذیر تامین نماید.  بخش عمده‌ای از این ظرفیت‌ها بدون استفاده از یارانه‌ی دولتی ایجاد خواهد شد، این انرژی تولیدی باید شامل تمام انواع انرژی مورد نیاز، مانند حرارت، حمل و نقل و انرژی الکتریکی توضیع شده باشد. پیشرفت انرژی‌های تجدیدپذیر در دانمارک صنعت‌گران را نیز شگفت‌زده کرده‌است، نیلز بی کریستیانسن رئیس اجرایی دانفوس (که یک شرکت مهندسی است که بخاری و کولر فراهم می‌‌کند) می‌‌گوید که انتظار دارد هزینه‌ی تولید انرژی‌های تجدیدپذیر به زیر قیمت برق در بازار در برخی از نقطه بین سال‌های 2020 و 2030 برسد. سال قبل رسیدن به قیمت تا این مقدار مورد بحث و سوال بود حال آنکه کریستیانسن اظهار دارد که این اتفاق هرچه زودتر اتفاق خواهد افتاد. 

کمک مایکروسافت به منابع مالی برق سبز ریزشبکه ها

شتاب دهنده ی سرمایه گذاری ریزشبکه یا MIA، در صدد تامین 50 میلیون دلار از سال 2018 تا 2020 برآمده است. این سیستم با اعطای وام و دیگر کمک های مالی از بانک های توسعه سبب جذب سرمایه های فردی در جهت انتقال انرژی های تجدیدپذیر از روی شبکه های تولید برق کوچک می گردد. الکسیا کلی مدیر عامل شرکت MIA گفت: "MIAA این فرصت تجاری را  برای ریز شبکه ها تست خواهد کرد و نشان خواهد داد که امتیازهای مالی چگونه می توانند به تدریج نسبت های بزرگتری از سرمایه های خصوصی را به عنوان ریسک های کشف، قیمت، و کاهش بازده وارد چرخه ی تجاری کنند. میکرو شبکه یک سیستم قدرت کوچک است که به طور مستقل از شبکه ی کشور کار می کند. آژانس بین المللی انرژی تخمین می زند که بیش از 1.2 میلیارد نفر در سراسر جهان به برق دسترسی ندارند. بیشتر در کشورهای جنوب صحرای آفریقا و کشورهای در حال توسعه ی آسیا. اگر فن آوری های انرژی های تجدیدپذیر، مانند پنل خورشیدی، ارزان تر شوند، ریز شبکه ها می توانند به یک گزینه ی تولید برق برای جوامع بیشتری عنوان شوند. کمک به فراهم کردن دسترسی به انرژی یک روش برای گره زدن مسئولیت اجتماعی مشترک شرکت های بزرگ همراه با توسعه کسب و کار در شرکت های واسطه خدمات و دستگاه های الکترونیکی است.

همچنین ارائه الکتریسیته به مردم خارج از شبکه در نهایت می تواند سبب باز کردن بازارهای جدید بزرگ برای رایانه ها و شبکه های اجتماعی باشد. MIA تا به حال توسط ده ها نفر از شرکای اجرایی و ناظران امضا شده است. این شرکت در سه ماهه سوم سال جاری شروع به درخواست برنامه برای پروژه های آزمایشی خود خواهد کرد و انتظار می رود از 2018 شروع به پرداخت وجوه مالی بکند. به گفته ی کوین کانلی، مدیر انرژی های مقرون به صرفه در طرح انرژی های قابل دسترسی شرکت نرم افزاری مایکروسافت، شتاب دهنده ی سرمایه گذاری ریزشبکه نه تنها یک ابزار قدرتمند در تامین سرمایه ی بسیار زیاد مورد نیاز پروژه ها خواهد بود، بلکه به پایین آوردن هزینه ها، ساخت یک اکو سیستم قوی تر، و تسریع نوآوری ها نیز کمک خواهد کرد. 

انتقال انرژی بادی چین به مناطق جنوبی و توسعه این مناطق

طبق بررسی های انجام شده توسط یک رسانه در کشور چین (ZhongDian)میانگین ساعات بهره برداری برای انرژی بادی و تجهیزات آن در چین، طی چند سال متوالی، کمتر شده است. با این حال شاخص در سال گذشته با افزایش 177 ساعتی، روندی معکوس را نشان می دهد، به گونه ای که در سال 2016، مجموع ساعات بهره برداری به 1742 ساعت رسید. این موضوع حاکی از سیاست های راه اندازی شده، توسط دولت های محلی، در سراسر کشور و برای ترویج مصرف سوخت های غیر فسیلی می باشد. با این وجود، میزان تجهیزات انرژی بادی که بی استفاده مانده اند(با توجه به عدم وجود امکانات لازم  برای ذخیره سازی انرژی به اندازه کافی)، به عنوان یک مشکل جدی در سراسر نواحی شمالی این کشور محسوب می شوند.  نیازهای مصرف در نواحی شرقی و جنوبی کشور چین بیشتر هستند. این نواحی اغلب دارای امکانات بهتری در زمینه ی ذخیره سازی انرژی می باشند. با توجه به این وضعیت انتظار می رود که این بخش به سمت تمرکز مجدد بر روی توسعه، با توجه به ظرفیت شبکه، در مناطق زیر هدایت شود. در استان های Yunan، Hebei و Jiangsu دست یابی به ترتیب 3250 مگاوات،1660 مگاوات و 149 مگاوات انرژی به بالاترین سطح در سراسر کشور رسید. تجزیه و تحلیل های رسانه ی (ZhongDian)احتمال داده است که گسترش پروژه های انرژی بادی، تدریجا به این مناطق جدید انتقال خواهند یافت در حالی که گسترش در مناطق شمال غربی و شمال شرقی کاهش خواهند داشت. تجزیه و تحلیل ها نشان می دهند که در سال 2016، ظرفیت های شبکه در شمال غربی چین که تازه تاسیس اند کاهش یافته است. ظرفیت انرژی باد در استان های Gansu، Ningxia Hui و Xinjiang Uygur به ترتیب از 2200 مگاوات، 2840 مگاوات و7570 مگاوات به 250 مگاوات، 1200مگاوات و 850 مگاوات کاهش یافته است. ولی ظرفیت انرژی باد در استان های Shaanxi و Qinghai در سال 2016 در 800 مگاوات ثابت باقی مانده است.

در مناطق شمال شرقی، که اخیرا به مجموعه اضافه شده اند، دراستان های Liaoning، Jilinو Heilongjiang به 560 مگاوات، 610 مگاوات و 580 مگاوات افزایش یافته است. در سال 2016، متوسط ساعات بهره‌برداری در شرق چین افزایش یافته است به جز تنها در استان Fujian، که کاهش بهره برداری را تجربه کرده است. در پایان سال 2016 تمامی ظرفیت های شبکه در استان های Jiangsu، Zhejiang ، Anhui و Fujian تنها به میزان 5610 مگاوات، 1190 مگاوات، 1770 مگاوات و 2140 مگاوات دست یافتند. 

نانوشیارهای موجود در سلول های پنل خورشیدی

نانوشیارهای موجود در سلول های انرژی خورشیدی پرواسکایت از طریق نوعی از ریزبینی پویشی که در تصویر بالا بصورت شماتیک آمده است قابل نمایش است.  سلول های خورشیدی بر پایه پروسکایت به عملکرد بسیار خوبی رسیده اند که می توانند بیش از 20% از انرژی برق را بطور مستقیم به توان قابل استفاده تبدیل کنند. در تحقیقات انجام شده توسط شرکت کی آی تی به منظور بررسی فیزیک مکانیزم به نوعی از نانوسازه ها به عنوان جایگزینی در جهت قطبی سازی لایه های پروسکایت دست پیدا کردند. این سازه ها می توانند بعنوان مسیر‌های حامل شارژ بکار گرفته شوند. سلول های خورشیدی استفاده شده توسط دانشمندان کی آی تی ترکیب آلی فلزی با سازه مخصوص کریستالی و خواص منحصر بفرد فتوولتائیک است. از زمان کشف این سلول ها در سال 2009، پروسکایت ها رشد صعودی را تجربه کرده اند به گونه ای که این سلول های خورشیدی قابلیت تبدیل بیش از 20% از برق ورودی به توان را دارند. همچنین این دستاورد، شرکت کی آی تی را به یکی از پیشتازان در تکنولوژی فتوولتائیک بدل کرده است. در همین راستا آنها با دو چالش استفاده از لایه های جاذب نور مفاوم در برابر تاثیرات محیطی و سازگار با محیط زیست رو به رو شدند. این مهم به منزله رسیدن به بیشترین نرخ تبدیل انرژی خورشیدی جذب شده به توان الکتریکی، نیاز به مکانیزیمی فیزیکی را افزون بر قبل بیشتر می کرد. سیستم تحقیقات کی آی تی به رهبری دکتر الکساندر کولسمن با بهره گیری از سیستم ریزبینی بر مبنای پاسخ ارتعاشی  به نانوسازه های الکتریکی آهن دار که در آن لایه های جاذب نور است دست پیدا کردند. همچنین دانشمندان در طول توسعه این فناوری به سلول های با پهنای 100 نانو متر رسیدند که این قطبی سازی الکتریکی نقش مهمی در انتقال انرژی الکتریکی و نهایتا شارژ خواهد داشت. 

تامین 66 درصدی انرژی مصرفی کانادا از انرژی های تجدیدپذیر

کانادا 66 درصد از انرژی مصرفی خود را از انرژی های تجدیدپذیر تامین می‌کند. این کشور با تولید 10 درصدی، دومین کشور تولید کننده ی انرژی برق آبی جهان است. بر اساس گزارش هیات ملی انرژی(NEB) در سال 2015، نزدیک به  60 درصد از انرژی کشور کانادا توسط انرژی آبی و حدود 40 درصد باقی مانده از طریق انرژی بادی، خورشیدی و زیست توده تامین شد. شلی میلوتینوویچ، اقتصاددان ارشد می‌گوید: تولید برق آبی کانادا اجازه داده است این کشور به یکی از رهبران جهانی در انرژی های تجدیدپذیر در این سال تبدیل شود و سایر انرژی‌ها همچون بادی و خورشیدی در مسیری رقابتی، در تلاش اند تا مورد بهره برداری بیشتری قرارگیرند. در آینده باید تداوم بیشتری برای استفاده از این انرژی‌ها برقرار باشد. فقط پنج کشور دیگر در جهان وجود دارد که برابر با این کشور یا بیشتر از آن، انرژی خود را با استفاده از انرژی تجدیدپذیر تامین می‌کند که عبارت‌اند از:(نروژ، نیوزیلند، برزیل،اتریش و دانمارک). طبق این گزارش حدود 60 درصد از انرژی کانادا از انرژی برق آبی است که علت را می‌توان در منابع عظیم انرژی برق آبی در این کشور، نسبت به سایر منابع و میزان نوسان آن، نسبت به سایر منابع انرژی دانست. این گزارش بر نقش نیروگاه های جریانی اشاره می‌کند.

 در این نوع سیستم نیازی به مخازن بزرگ ذخیره سازی نیست و اثر تخریب کمتری بر محیط زیست و جریان آب دارد که البته این سیستم نبست به نیروگاه های آبی با ساخت سد از سطح عمل پایین تری بهره مند است. این سند اشاره می‌کند که ظرفیت انرژی بادی در این کشور از سال 2005 تا 2015، به میزان 20 برابر افزایش یافته است با این حال، این گزارش به این نکته تاکید می کند که تناوب انرژی بادی سبب یک چالش بزرگ برای استفاده ی گسترده از آن می شود. یکی از راه های تعدیل این نوسانات و غلبه بر این مشکل، معامله ی برق با کشورهای همسایه برای تعدیل این انرژی است و این استراتژی اجازه می دهد تا کشور دانمارک 50 درصد از انرژی های خود را از انرژی بادی تامین نماید. انرژی زیست توده 2 درصد از انرژی این کشور را تامین می کند حال آنکه انرژی خورشیدی تنها 0.5 درصد از انرژی مورد نیاز کشور را تامین می‌کند. این گزارش به این موضوع می پردازد که سایر انرژی‌های تجدیدپذیر همچون انرژی بادی فراساحلی و جذر و مد و انرژی زمین گرمایی در این کشور توسعه چندانی نیافته اند در حالی که از پتانسیل بالقوه ای برخوردارند.  پروژه های بادی دریایی در شرق و غرب سواحل کانادا ارائه شده و یک مرکز قدرت جزر و مد 20 مگاواتی در حال حاضر در نوا اسکوشیا وجود دارد. این گزارش در نهایت اشاره نموده است که انرژی های تجدیدپذیر همواره اقتصادی تر و رقابتی تر خواهند شد که با توجه به کاهش سطح تولید آلودگی کربنی می بایست به عنوان الویت های سیاسی کشور در نظر گرفته شود. و در پایان می توان به افزایش مقبولیت انرژی های تجدیدپذیر در کانادا و سایر کشورها اشاره نمود.