مزرعه بادی با توان تامین کشوری کوچک که در چین بی استفاده است

مزرعه بادی جویگان ، در مرز صحرای گبی، نشانی از تلاش چین برای تسلط بر بازار انرژی های تجدید پذیر است. این مزرعه انرژی بادی با بیش از 7000 توربین بادی، از بزرگترین مزارع بادی جهان است که قادر به تامین برق مورد نیاز یک کشور کوچک می باشد. امروزه آسیاب های بادی، بی فایده جلوه می کنند. برخلاف شرایط بادی مناسب، توربین بادی به دلیل تقاضای کم، در شهر جویگان(شهری با بیابان های وسیع و مزارع در شمال غربی استان گانسو)، مسدود شده اند.  می توان به چین به عنوان بزرگ ترین تولیدکننده ی گازهای گلخانه ای برای جایگزین کردن انرژی بادی و انرژی خورشیدی و سایر جایگزین های زغال سنگ اشاره نمود، تا خود را پیشگام تلاش های جهانی، برای مبارزه با تغییرات آب و هوایی قراردهد. بیش از 920000 توربین بادی در سراسر این کشور ساخته شده است، که قادر به تولید 145 گیگاوات برق می باشند. این مقدار، تقریبا 2 برابر ظرفیت مزارع بادی ایالات متحده آمریکاست. یک توربین بادی از هر سه توربین بادی در جهان، هم اکنون در کشور چین است و دولت در حال اضافه کردن آن ها، در نرخ بیش از یک عدد در ساعت است. برخی از این پروژه های بادی کمتر مورد استفاده قرارگرفته اند، برخی در حال کنار آمدن با کاهش رشد اقتصادی در سراسر کشوراند و در مقابل، از برخی دیگر به علت طرفداری مداوم مقامات محلی از صنایع ذغال سنگ و کمبود خطوط انتقال الکتریسیته(از مناطق روستایی در شمال و غرب چین، به شهرهای در حال رشد)، ممانعت به عمل آمده است. مقامات چینی، چالش های پیش روی بخش انرژی های بادی را، مشکلات در حال رشد توصیف کرده اند و می گویند سرمایه گذاری در انرژی تجدید پذیر، طی دراز مدت جواب خواهد داد. هزینه های پروژه های انرژی بادی، با پیشرفت تکنولوژی و ساخت و ساز های موثرتر، به سرعت در حال کاهش هستند و دولت نیز به تداوم در سرمایه گذاری های سنگین و جدی در بخش انرژی های تجدید پذیر، متعهد شده است.(حداقل 360 بیلیون دلار تا سال 2020، برای توسعه ی منابع انرژی های تجدید پذیر). به گفته ی تحلیل گران، موفقیت چین، به مهارت آن در غلبه بر موانع سیاسی و عملی، شامل پایداری در برابر انرژی های تجدید پذیر از دولت های محلی وکمبود توربین بادی در اطراف شهرهای مهم، بستگی خواهدداشت. پائولو فرانکل، رئیس بخش انرژی های تجدید پذیر، در آژانس بین المللی انرژی گفت: این امر تا حدی یک مبارزه ی سیاسی است، با این حال مسیری بسیار قوی و استوار است. تصویب مزرعه بادی جویگان در سال 2008 توسط دولت، به هدف چین برای تبدیل شدن به رهبر جهانی در بخش انرژی های پاک تحقق بخشید. دولت نیز متعهد به سرمایه گذاری 17/4 بیلیون دلاری در سال 2020 و ساخت مزرعه بادی وسیع با ظرفیت تولید 20 گیگاوات انرژی(بیش از ظرفیت بادی ترکیبی از چند کشور) شد. بخشی از مشکلات به محل نصب مربوط می شود، برای مثال گانسو استانی کوهستانی است که به دلیل وجود بادهای قوی انتخاب شده است اما از شهرهای پررونق شرق چین دور است که این امر انتقال الکتریسیته را دشوار می سازد. هم اکنون گانسو برخی از بالاترین نرخ های با بهره برداری کم را در بخش انرژی بادی در چین دارد. طبق آمار ارائه شده توسط اداره ملی انرژی در سال 2015، 39 درصد از ظرفیت انرژی باد در این استان به هدر رفته بود. در معرفی یک طرح جدید انرژی، مقامات اظهار کردند که تمرکز بر روی ساخت توربین های دور از مراکز شهری، باعث ایجاد عدم تعادل شده است. یک مقام اداره ی ملی انرژی گفت که در حال حاضر دولت باید تعداد زیادی توربین بادی در شرق بسازد تا به کاهش نیازهای حمل و نقل نیرو، در مسافت های طولانی، کمک کرده باشد. اما ساختن مزرعه بادی در شرق، ممکن است به دلیل کمبود بادهای قوی، زمین های مناسب و باتوجه به مزیت نیروگاه های ذغال سنگ، دشوار باشد. تقاضا برای الکتریسیته در شرایط رکود اقتصادی، مشکلات برای انرژی های تجدید پذیر را تشدید کرده است. این تقاضا، تنها نیم درصد در سال 2015 رشد کرد که این میزان کمترین نرخ رشد از سال 1974 است.